مروری بر روش های اجرای سقف های شیبدار

سقف های شیبدار

یکی از اصلی ترین اجزای ساختمان سقف آن می باشد که موجب هویت بخشی و زیبایی خانه ها می گردد. عوامل بسیاری مانند میزان باد، باران، رطوبت، موقعیت جغرافیایی، گرما، سرما و نیز نوع کاربری ساختمان، وزن و دیگر مشخصات فنی ساختمان، عواملی هستند که می توانند در تعیین نوع سقف ساختمانها تاثیرگذار باشند.

سقف های شیبدار در ایران به چندین روش اجرا می گردد و باتوجه به نوع طرح معماری آنها، باید زیرسازی مطابق با آن را اجرا نمود. به عنوان مثال زیرسازی سقفهای شیبدار یکطرفه، دوطرفه، چند طرفه و یا مخروطی به یک شیوه قابل اجرا نیست.
نه تنها نوع ساختار سقفهای شیبدار، بلکه نوع مصالح پوشش روی سقفها نیز در روش زیرسازی آن تاثیرگذار خواهد بود و با این تفاصیر در اینجا روال کلی اجرای این نوع سقفها را بررسی خواهیم نمود.

مراحل اجرایی سقف های شیبدار 

زیرسازی سقف شیبدار

جهت اجرای سقفهای شیبدار، ابتدا باید نشیمنی مناسب جهت قرار گرفتن زیرسازی سقف شیبدار ایجاد نمود. برای این منظور دور تا دور فضای مورد نظر را بوسیله پروفیل فلزی (و یا چوبی) یک کلاف ایجاد می نماییم. این کلاف باید کاملا بوسیله اتصالات مناسب به اسکلت سازه متصل باشد تا در اثر نیروهایی جانبی مانند باد از ساختمان جدا نشود. این کلاف با توجه به وسط سقف، ارتفاع آن، طول دهانه ان و مصالح پوشش روی آن با پروفیلهای متفاوتی قابل اجرا می باشد. مقاطع مورد استفاده آن را مهندسین محاسب تعیین خواهند نمود.
پس از ساخت کلاف پیرامونی، با توجه به نوع سقف شیبدار (یک طرفه، دوطرفه، چند طرفه و یا ... ) ابتدا بلندترین دهنه مورد نیاز سقف را ساخته و در محل مورد نیاز قرار داده می شود. سپس پروفیلهای جانبی جهت ایجاد شیب سقف به پروفیل اصلی متصل خواهد شد. این امر تا پایان زیرسازی سقف شیبدار ادامه پیدا خواهد کرد.
لازم به ذکر است فاصله پروفیل های فرعی سقف های شیبدار با توجه به میزان نیروی وارده به سقف، طول پروفیلها و مصالح پوشش سقف متغیر خواهد بود که عموما بصورت نقشه های اجرایی قبل از شروع به کار مشخص میگردد.

پوشش روی زیرسازی :

پس از تکمیل زیرسازی سقفها، پوشش اولیه روی آن را بوسیله مصالح متناسب با پوشش نهایی کاور می نماییم. این مصالح پوششی می تواند از جنس فلز (مانند ساندوچ پنل و یا توری به همراه پشم شیشه) و یا چوب (ورق OSB) و یا مصالح دیگر باشد. نکته بسیار مهم در این نوع پوشش ها براورده کردن نیازهای مورد نظر می باشد. به عنوان مثال در صورتی که پوشش نهایی سقف شیروانی از جنس ورقهای فولادی باشد، باید پوششی روی سازه زیرسازی اجرا گردد تا بتواند عایق دمایی و رطوبتی را تا حدی ایجاد نماید. یکی از همین مصالح جهت زیرسازی پوشش نهایی، چوب های OSB می باشد که با توجه به همگن بودن آن با مصالحی نظیر شینگلدر بسیاری از سقف های شیروانی مورد استفاده قرار می گیرد.

پوشش نهایی :

پس از آماده شدن زیر سازی جهت اجرای پوشش نهایی انجام خواهد گرفت. برخی از این پوشش ها می تواند با نوع همپوشانی روی یکدیگر عایق رطوبتی لازم را ایجاد نمایند ولی برخی از آنها نیاز به ایجاد لایه عایق رطوبتی (آب بندی) با مصالح دیگری هستند. گروهی از پوشش های سقفهای شیروانینیز مانند شیروانی های سفالی، با توجه به ساختار، دارای قطعاتی (تاج بام، لب بند، کله بام، کتیبه، ناودانی و...) هستند که می توانند شرایط عبور آب را در نقاط مختلف سقف فراهم نمایند. بعضی از این پوشش ها بوسیله چسب ها، برخی بوسیله میخ و یا حتی پیچ روی سقفها قرار داده می شوند که در نهایت، باید محل اتصال میخها و پیچ ها را نیز آب بندی نمود.

منبع : سایت کارگشا