سیمان ضد آب
سیمان ویژه
سیمانهای استاندارد با خواص ویژه و سیمانهای هم ارز نه تنها باید تمامی ضوابط مشخص شده در استاندارد سیمان را بر آورده سازند مثلاً سلامت، گیرش و مقاومت، بلکه باید خواص ویژهای که در استاندارد سیمان برای آنها در نظر گرفته شده را نیز از خود به نمایش گذارند. از جمله این خواص میتوان به مقاومت بالای در برابر سولفاتها، حرارت زایی پایین هیدراتاسیون یا مقدار پایین قلیایی موثر اشاره کرد.
سیمان ضد آب
سیمان ضد آب (سیمان دافع آب – Hydrophobic Cement) مثلاً پکتاکریت (Pectacrete) میتواند به مدت معینی در معرض رطوبت هوا قرار گیرد. بدون آنکه در نتیجه جذب آب سطحی و دی اکسید کربن از هوای محیط دچار آسیب دیدگی قابل توجهی شود. بنابراین این نوع سیمان در مسافتهای طولانی حمل و نقل و نیز مدت زمان طولانی ذخیره سازی، حتی در هوایی کاملاً مرطوب با رطوبت نسبی ۹۵٪-۹۰٪ مناسب است. همچنین از این نوع سیمان در برخی از پروژههای اجرایی خاص، نظیر پایدارسازی خاک (Soil Stabilization) استفاده میشود.
افزایش مقاومت بتن و ملات تهیه شده از این نوع سیمان در برابر پدیده یخ زدگی و ذوب همراه با استفاده از نمکهای یخ زدا را احتمالاً به تاثیر هوازایی این نوع سیمان میتوان نسبت داد.
سیمان ضد آب عموماً نوعی سیمان پرتلند است که به هنگام تولید آن، برخی از مواد ضد آب خصوصاً اسید اولئیک (Oleic Acid) اسید لوریل (Lauryl Acid) اسید استیریک (Stearic) و اسید نفتنیک (Nephthenic Acid) به میزانی در حدود ۰/۵٪ وزنی به آن افزده میشود. این مواد تشکیل لایهای بر سطح ذارت سیمان میدهند که در ابتدا از هیداراسیون آنها جلوگیری میکند. اما به هنگام اختلاط بتن این تاثیر از بین میرود. به هنگام استفاده از این نوع سیمان در پایدارسازی و تثبیت خاک، سیمان ضد آب هنگامی که بر روی خاک پراکنده میشود رطوبت کمی جذب میکند و صرفاً موقعی هیدارسیون آن آغاز میشود که در عمق خاک نفوذ کرده باشد.
بنابراین کار با چنین سیمانهایی آسانتر است. خصوصاً در خاکهایی حاوی ترازهای نسبتاً بالای آب. در شرایط آب و هوایی مرطوب، ترکیبات مورد استفاده جهت ضد آب کردن سیمان باید از نوعی باشند که توسط بارندگی شسته نشده یا در نتیجه واکنشهای شیمیایی و فرایندهایی بیولوژیکی از بین نروند و به هنگام استفاده از آنها در تثبیت خاک موجب کاهش جذب مویینگی خاک تحکیم یافته است.
منبع: عمران سافت
دانستنیها